یکی از اجزای مهم در ساخت سقف سوله‌ها یا سقف‌های شیبدار، پرلین یا لاپه را می‌توان نام برد. اما به نظر شما لاپه چیست؟ اتصال آن به سازه چگونه است؟ از چه پروفیل‌هایی تشکیل شده؟

لاپه‌ها تیرهای فرعی هستند که از آن به عنوان یک تکیه‌گاه برای پوشش سقف‌های صنعتی شیبدار استفاده می‌شود. در واقع پروفیل‌های پرلین با پشتیبانی از تیرهای بزرگ و فولادی و همچنین دیوارهای سازه، تمامی بارهای سقف سوله را تحمل می‌کنند. اصولا لاپه‌ها از پروفیل‌های Z و C شکل و به صورت سرد نورد شده تولید می‌شود. علت تولید به صورت سرد نورد شده این است که اصولا وزن سبک‌تری نسبت به مقاطع گرم نورد شده دارند. طریقه‌ی نصب و استفاده‌ی لاپه به این صورت است که ابتدا اعضای اصلی سازه مانند ستون‌ها و تیرها (رفترها)، روی هم سوار و متصل می‌شوند سپس لاپه‌ها به واسطه‌ی پیچ به یک نبشی اتصال یا ورق و در نهایت به قاب اصلی متصل می‌شوند. پرلین‌ها در جهت طولی سوله و عمود بر رفترها اجرا شده و نوع پروفیل و فاصله‌ی آن‌ها را مهندس محاسب سازه مشخص می‌کند.

یکی دیگر از مزایای لاپه این است که می‌توانیم رفترها را با فاصله‌ی بیشتری طراحی کنیم و نگران تکیه‌گاه پوشش سقف نباشیم و در نهایت از سنگین طراحی شدن سازه جلوگیری کنیم.

همانطور که می‌دانیم مقاطع سرد نورد شده مستعد کمانش پیچش جانبی هستند به همین علت آن‌ها را با استفاده از میل مهارها در جهت عرضی، در سقف به یکدیگر وصل می‌کنیم.

انواع پرلین‌ها شامل: C پرلین و Z پرلین می‌باشد.

C پرلین‌ها همانطور که از نامشان پیداست شباهت زیادی به حرف انگلیسی C دارد، این نوع پروفیل پرلین کاملا مستقل و ایمن بوده و کاربرد آن بیشتر به عنوان تکیه‌گاه برای دیوار، تیرچه در کف طبقات، شکل دادن به پوسته‌ی ساختمان و نصب درب است.

Z پرلین‌ها شبیه به حرف انگلیسی ‌Z هستند و تفاوت آن‌ها با نوع C در این است که بسیار قوی‌تر از آن‌ها بوده، به همین علت در اتصالات و اورلب‌ها استفاده می‌شوند و چون مقاومت بالایی دارند و سبک هستند، در سازه‌های صنعتی استفاده کاربرد دارند.