گاهی اوقات به علت مشکلات اجرایی یا حجم زیاد بتن ریزی و … مجبور به قطع بتن ریزی هستیم. در موارد ذکر شده ما به عنوان ناظر یا مجری پروژه باید آمادگی لازم جهت رو به رو شدن با این مشکل را داشته باشیم و دقیقا جواب سوال اینکه بتن ریزی را در چه محلی و چگونه و به چه شکلی قطع کنیم را بدانیم.

آیین نامه به این قطع بتن، درز اجرایی یا درز ساخت می‌گوید. به طور کلی هرگاه زمان قطع بتن ریزی از 30 دقیقه تجاوز کند، باید آن قسمت را یک درز اجرایی به حساب آورد. مگر آنکه حالت خمیری بتن با تدابیری به آن بازگردانده شود.

برای اتصال مناسب بتن قدیم و جدید، بعد از بتن ریزی مرحله‌ی اول سطح بتن با آب یا فشار هوا تمیز می‌شود و سپس با استفاده از یک برس مخصوص سطح آنرا زبر می‌کنیم در حدی که سنگدانه‌های درشت بتن مشخص شود و سطح کاملا زبری حاصل شود. حتی برای این کار ممکن است به میلگرد نیاز داشته باشیم که اتصال بین بتن جدید و قدیمی به خوبی انجام شود. قبل از بتن ریزی مرحله‌‌ی دوم، دوباره سطح بتن قبلی را مرطوب می‌کنیم به این علت که اگر خشک باشد وقتی بتن جدید ریخته می‌شود، بتن قدیمی آب بتن جدید راجذب خواهد کرد و باعث پوکی و کاهش مقاومت بتن جدید می‌شود. به همین منظور بتن قدیمی باید به حالت اشباع درآید تا ظرفیت جذب آب بتن جدید را نداشته باشد.

به ابن نکته توجه شود که اگر رطوبت از حد اشباع بیشتر شد و آب اضافی روی آن جمع شد، این آب اضافه را از روی سطح بتن برداریم.

در مجموع برای اجرای درز ساخت به نکات زیر توجه کنید:

• قطع بتن باید در محدوده‌ی یک سوم میانی دهانه‌ی تیرها و دال‌ها انجام گیرد.
• اگر تیر فرعی به تیر اصلی متصل است، محل قطع بتن باید حداقل به اندازه‌ی دو برابر عرض تیر فرعی، از تیر فرعی فاصله داشته باشد.
• در فونداسیون‌ها با استفاده از رابیتس محل قطع بتن بسته شود و قطع بتن به حالت قائم صورت گیرد.
• محل قطع، زبر و مضرس باشد. (رابیتس این خاصیت را ایجاد می‌کند.)
• دوغاب اضافه از روی بتن قدیمی زدوده شود.
• قبل از بتن ریزی جدید بتن قدیمی تا حد اشباع آب داده شود و سپس آب اضافی از روی آن خشک شود.